Prinzipien a Methoden vun der quantitativer Analyse duerch Liquid Chromatography

De Trennungsmechanismus vu Flëssegchromatographie baséiert op den Ënnerscheed an der Affinitéit vun de Komponenten an der Mëschung fir déi zwou Phasen.

Geméiss de verschiddene stationäre Phasen gëtt Flëssegkeetschromatographie a Flëssegkeet-fest Chromatographie, Flëssegkeet-Flëssegchromatographie a gebonnen Phase Chromatographie opgedeelt.Am meeschte verbreet sinn flësseg-fest Chromatographie mat Silikagel als Fëller a gebonnen Phase Chromatographie mat Mikrosilika als Matrix.

No der Form vun der stationärer Phase kann Flëssegkeetschromatographie a Kolonnchromatographie, Pabeierchromatographie an Dënnschichtchromatographie opgedeelt ginn.No der Adsorptiounskapazitéit kann et an Adsorptiounschromatographie, Partitionchromatographie, Ionenaustauschchromatographie a Gel Permeatiounschromatographie opgedeelt ginn.

An de leschte Joeren ass en Héichdrockflëssegkeetssystem zum Flëssegkolonnechromatographiesystem bäigefüügt ginn, fir de mobilen Phase séier ënner héijen Drock ze fléien fir d'Trennungseffekt ze verbesseren, sou datt High-Effizienz (och bekannt als Héichdrock) Flëssegchromatographie entstanen ass.

PART
01 Prinzip vun der quantitativer Analyse vu Liquid Chromatography

Fir ze quantifizéieren op Basis vu qualitativen, pure Substanzen sinn als Standarden erfuerderlech;

Liquid Chromatography Quantifikatioun ass eng relativ quantitativ Method: dat ass, d'Quantitéit vum Analyt an der Mëschung gëtt aus enger bekannter Quantitéit vu pure Standardprobe geschat.

PART
02 Basis fir Quantifikatioun duerch Liquid Chromatography

De Betrag vun der gemoossene Komponent (W) ass proportional zum Äntwertwäert (A) (Peak Héicht oder Peakfläch), W = f × A.

Quantitative Korrekturfaktor (f): Et ass d'Proportionalitéitskonstant vun der quantitativer Berechnungsformel, a seng kierperlech Bedeitung ass de Betrag vun der gemoossene Komponent representéiert vum Eenheetsreaktiounswäert (Speaksfläch).

De quantitative Korrekturfaktor kann aus dem bekannte Betrag vun der Standardprobe a sengem Äntwertwäert kritt ginn.

Maacht den Äntwertwäert vun der onbekannter Komponent, an de Betrag vun der Komponent kann duerch de quantitative Korrekturfaktor kritt ginn.

PART
03 Gemeinsam Begrëffer an der quantitativer Analyse

Probe (Probe): eng Léisung mat engem Analyt fir chromatografesch Analyse.Opgedeelt an Standard an onbekannt Echantillon.

Standard: E pure Produkt mat enger bekannter Konzentratioun.Onbekannt Probe (onbekannt): D'Mëschung där hir Konzentratioun getest soll ginn.

Probe Gewiicht: D'Original Gewiicht vun der Probe fir ze testen.

Verdünnung: De Verdünnungsfaktor vun der onbekannter Probe.

Komponent: de chromatographesche Peak fir quantitativ ze analyséieren, dat heescht den Analyt deem säin Inhalt onbekannt ass.

Betrag vun der Komponent (Betrag): den Inhalt (oder Konzentratioun) vun der Substanz déi getest gëtt.

Integeritéit: De Berechnungsprozess fir de Peakgebitt vun engem chromatographesche Peak vun engem Computer ze moossen.

Kalibratiounskurve: Eng linear Curve vum Komponentinhalt versus Äntwertwäert, etabléiert aus enger bekannter Quantitéit Standardsubstanz, benotzt fir den onbekannte Inhalt vum Analyt ze bestëmmen.

PART
04 Quantitativ Analyse vu Liquid Chromatography

1. Wielt eng chromatographesch Method gëeegent fir quantitativ Analyse:

l Bestätegt den Héichpunkt vun der detektéierter Komponent an erreecht eng Resolutioun (R) méi wéi 1,5

l Bestëmmt d'Konsistenz (Rengheet) vun de chromatografesche Peaks vun de getestene Komponenten

l Bestëmmt d'Detektiounsgrenz an d'Quantifizéierungsgrenz vun der Method;Empfindlechkeet a linear Gamme

2. Etabléiert eng Eechungskurve mat Standardproben vu verschiddene Konzentratioune

3. Iwwerpréift d'Genauegkeet a Präzisioun vu quantitative Methoden

4. Benotzt déi entspriechend Chromatographie Management Software fir Proufsammlung, Datenveraarbechtung a Bericht Resultater ëmzesetzen

PART
05 Identifikatioun vu quantitative Peaks (qualitativ)

Identifizéiere qualitativ all chromatographesche Peak fir ze quantifizéieren

Als éischt benotzt d'Standardprobe fir d'Retentiounszäit (Rt) vum chromatographesche Peak ze bestëmmen fir ze quantifizéieren.Andeems Dir d'Retentiounszäit vergläicht, fannt Dir de Komponent entsprécht all chromatographesche Peak an der onbekannter Probe.Déi chromatografesch qualitativ Method ass d'Retentiounszäit mat der Standardprobe ze vergläichen.De Critère net genuchweider Confirmatioun (qualitativ)

1. Standard Additioun Method

2. Benotzt aner Methoden zur selwechter Zäit: aner chromatographesch Methoden (de Mechanismus änneren, wéi: verschidde chromatografesch Sailen benotzen), aner Detektoren (PDA: Spektrumvergleich, Spektrumbibliothéikssich; MS: Massespektrumanalyse, Spektrumbibliothéikssich)

3. Aner Instrumenter a Methoden

PART
06 Bestätegung vun der quantitativer Peak Konsistenz

Bestätegt chromatografesch Peak Konsistenz (Rengheet)

Vergewëssert Iech datt et nëmmen ee gemoossene Bestanddeel ënner all chromatographesche Peak ass

Kontrolléiert op Interferenz vu co-eluerende Substanzen (Gëftstoffer)

Methoden fir Bestätegung vun der Chromatographescher Peak Konsistenz (Puritéit)

Vergläicht Spektrogramme mat Photodiode Matrix (PDA) Detektoren

Peak Purity Identifikatioun

2996 Puritéit Wénkel Theorie

Quantitativ Methoden déi allgemeng am PART 07 benotzt ginn

Standard Curve Method, ënnerdeelt an extern Standardmethod an intern Standardmethod:

1. Extern Standard Method: am meeschten an der Flëssegkeetschromatographie benotzt

Eng Serie vu Standardproben vu bekannte Konzentratioune goufe mat pure Proben vun de Verbindunge virbereet fir als Standardproben ze testen.injizéiert an d'Kolonn bis zu sengem Äntwertwäert (Peakberäich).
Bannent engem bestëmmte Beräich gëtt et eng gutt linear Relatioun tëscht der Konzentratioun vun der Standard Prouf an der Äntwert Wäert, nämlech W = f × A, an eng Standard Curve gemaach.

Ënnert déiselwecht experimentell Bedéngungen, sprëtzen déi onbekannt Probe fir den Äntwertwäert vun der Komponent ze moossen.Laut dem bekannte Koeffizient f kann d'Konzentratioun vum Bestanddeel, dee gemooss gëtt, kritt ginn.

D'Virdeeler vun der externer Standardmethod:einfach Operatioun a Berechnung, et ass eng allgemeng benotzt quantitativ Method;kee Besoin fir all Komponent z'entdecken an eluéiert ze ginn;Standard Probe ass erfuerderlech;d'Moossbedingunge vum Standardprobe an onbekannte Probe solle konsequent sinn;d'Injektiounsvolumen soll präzis sinn.

Nodeeler vun der externer Standardmethod:D'experimentell Konditioune mussen héich sinn, wéi d'Sensibilitéit vum Detektor, d'Flowrate an d'Zesummesetzung vun der mobiler Phase kënnen net geännert ginn;de Volume vun all Injektioun soll gutt Widderhuelbarkeet hunn.

2. Intern Standard Method: korrekt, awer lästeg, am meeschte benotzt an Standardmethoden

E bekannte Betrag vum internen Standard gëtt zum Standard bäigefüügt fir e gemëschte Standard ze maachen, an eng Serie vun Aarbechtsnormen vu bekannter Konzentratioun ginn virbereet.De molare Verhältnis vum Standard zum internen Standard am gemëschte Standard bleift onverännert.Sprëtzen an d'chromatografesch Kolonn an huelt (Standard Probe Peakfläch / intern Standard Probe Peakberäich) als Äntwertwäert.No der linearer Bezéiung tëscht dem Äntwertwäert an der Konzentratioun vum Aarbechtsstandard, nämlech W = f × A , gëtt eng Standardkurve gemaach.

E bekannte Betrag vum internen Standard gëtt un déi onbekannt Probe bäigefüügt an an d'Kolonn injizéiert fir den Äntwertwäert vun der Komponent ze moossen.Laut dem bekannte Koeffizient f kann d'Konzentratioun vum Bestanddeel, dee gemooss gëtt, kritt ginn.

D'Charakteristike vun der interner Standardmethod:Wärend der Operatioun ginn d'Probe an den internen Standard zesumme gemëscht an an d'chromatografesch Kolonn injizéiert, soulaang wéi d'Verhältnis vum Betrag vun der gemoossene Komponent zum internen Standard an der gemëschter Léisung konstant ass, ass d'Verännerung vum Probevolumen wäert net déi quantitativ Resultater Afloss..Déi intern Standardmethod kompenséiert den Afloss vum Probevolumen, a souguer déi mobil Phas an Detektor, sou datt et méi genau ass wéi déi extern Standardmethod.

PART
08 Facteuren Afloss Quantitative Analyse Resultater

Schlecht Genauegkeet ka verursaacht ginn duerch:

Falsch Peakberäich Integratioun, Probe Zersetzung oder Gëftstoffer agefouert wärend der Probepräparatioun, Probefläsch net versiegelt, Probe oder Léisungsmëttelvolatiliséierung, falsch Probepräparatioun, Probeinjektiounsproblemer, falsch intern Standardpräparatioun

Méiglech Grënn fir schlecht Präzisioun:

Falsch Peakintegratioun, Injektiouns- oder Injektorproblemer, Probe Zersetzung oder Gëftstoffer, déi während der Probepräparatioun agefouert goufen, chromatographesch Probleemer, degradéiert Detektorreaktioun